Panagiotis Giannakis born on January the 1st 1959, nicknamed “The Dragon”, is a retired Greek professional basketball player and a current professional basketball coach for Aris Thessaloniki. He is the former head coach of EuroLeague powerhouse Olympiacos and the senior Greek national basketball team. Under Giannakis’ guidance, the Greek national team won the gold medal at the EuroBasket 2005, and the silver medal at the 2006 FIBA World Championship in Japan. Giannakis also coached an Athenian professional team, Maroussi, which he led to the forefront of the Greek League. He has also been the head coach of the senior Chinese national team.
A true floor general from the point guard position, Giannakis began his pro basketball playing career in Greece, with Ionikos Nikaias, before moving to Aris, where he spent the major part of his playing career. In Thessaloniki, he helped to lead the Yellows (Aris) to three consecutive EuroLeague Final Fours between 1988 and 1990, as well as to a FIBA European Cup (later re-named to Saporta Cup) title in 1993. In the summer of 1993, he was transferred to Panionios, and finally a year later, to Panathinaikos, with whom he won a EuroLeague championship in 1996. On February 3, 2008, Giannakis was chosen as one of the 50 Greatest EuroLeague Contributors over the previous half-century by the EuroLeague Basketball Experts Committee. Giannakis was, along with Nikos Galis, Panagiotis Fasoulas, and Fanis Christodoulou, one of the main stars of the legendary late 1980s Greek National Team that put Greece on the world basketball map. He was their captain when they won the EuroBasket of 1987, and were the silver-medalists at the same championship two years later. Furthermore, Giannakis was an important member of the Greek national team when they reached the EuroBasket semifinals in 1993 and 1995, as well as the FIBA World Championship semifinals in 1994.
Giannakis was born and raised in a poor neighborhood of Nikaia, Athens. Ηis parents, Dimitris, owner of a motorbike workshop, and Kalliope, a weaver, gave birth to five boys. Panagiotis is the youngest child of the family. Giannakis started playing football around his neighborhood. He showed an early inclination to sports, and tried basketball. He began watching the games of a local basketball club, and he was later approached by the coach of the youth team of Ionikos Nikaias, who asked him to join their team. Giannakis began his career with the Ionikos Nikaias youth team in 1971. His first coach, George Vassilakopoulos, moved him up to the club’s senior men’s first team, from the youth squad, at the age of just 13. His exceptional play at such a young age, drew the eyes of pro basketball experts on him. In 1982, he was selected by the Boston Celtics, with the 205th pick of the 1982 NBA Draft. On January 24, 1981, Ionikos Nikaias, led by a 22-year-old Giannakis, played against Aris Thessaloniki, which was led by Nikos Galis. Aris won in a tight game, by a score of 113-114. The game is memorable in the history of Greek pro club basketball, because in the game, Giannakis scored 73 points, and Galis scored 62 points, achieving the 2nd and 4th most points scored in one game of the Greek League basketball championship.
On August 3, 1984, Giannakis was transferred to the Greek club Aris Thessaloniki, after the club paid a transfer fee contract buyout to Ionikos Nikaias for his player rights, in the amount of 42 million Greek Drachmas, which was considered a huge amount of money for a transfer buyout at that time. There, he teamed up with Nikos Galis, to form one half of an historic “tag-team” that took Greek and European basketball by storm for the years to come. His first season with Aris, the 1984–85 season, was a great success. He won both the Greek League championship, and the Greek Cup title. In the final of the latter, Giannakis made 8 out of 12 3-pointers, leading his team to victory over Panathinaikos. And this was only the beginning, as 6 more consecutive Greek League championships, and 5 more Greek Cup championships with Aris were to follow.
After 9 years with Aris, Giannakis moved to the Greek club Panionios, for the 1993–94 season. He stayed there for a year, and then moved again to another Greek club, Panathinaikos, where he played from 1994–96, and he finished his career as a player there.
With Aris, Giannakis took part in 3 consecutive EuroLeague Final Fours: Ghent 1988, Munich 1989, and Zaragoza 1990. Aris joined the elite of European basketball clubs, but a European title did not come for Giannakis until much later, in 1993, when he won the FIBA European Cup (later re-named Saporta Cup), in the final in Turin. By then, Nikos Galis had left Aris, and joined Panathinaikos, and Giannakis had become the de facto leader and franchise player of Aris.
In 1994, Giannakis moved to Panathinaikos, where he finally won the EuroLeague title, as he won the Final in 1996, in Paris. He also won the Greek Cup title with Panathinaikos that same year, making it the 7th Greek Cup title he won in his playing career, to go along with his 7 Greek League championships. He ended his pro playing career having competed in 5 EuroLeague Final Fours (3 with Aris and 2 with Panathinaikos).
Giannakis led the Greek junior national team to the silver medal at the FIBA Europe Under-16 Championship of 1975. A year later, he debuted with the senior men’s Greek national basketball team, as a 17-year-old, versus the Czechoslovakian national basketball team. In 1979, he won the gold medal at the Mediterranean Games. He was also the captain of the senior men’s Greek national team that won the gold medal at the EuroBasket 1987, and the silver medal at the EuroBasket 1989. During his playing time with the Greek national team, Greece participated in 27 international competitions. He retired from the national team as a player on August 2, 1996, after taking part in the 1996 Summer Olympic Games at Atlanta.
Unconventionally, the very next year after he retired from playing with the Greek national team, Giannakis started his coaching career as the head coach of the Greek National Team in 1997. He stayed the head coach of the national team for 2 years, leading the team to a 4th-place finish at the EuroBasket 1997, and a 4th-place finish at the 1998 FIBA World Championship. He then moved to the professional club level, and coached Panionios, until 2002, when he was then named the head coach of Maroussi. He stayed with Maroussi until 2006, having taken over the team in relative obscurity, and having turned it into the 3rd most prominent team in the Greek League, along with the help of his star point guard Vassilis Spanoulis, whose playing style and player attributes were often compared to Giannakis’.
He returned to coach the national team in 2004, for the 2004 Summer Olympic Games, where he led the Greek team to a 5th-place finish. The next year, under his coaching, Greece won the EuroBasket 2005, marking the second time that Greece had won the EuroBasket. After 2006, he no longer simultaneously coached on the professional club level and national team level, as he decided to focus his full attention on the Greek national team only. In 2006, he coached the national team of Greece to a second-place finish at the 2006 FIBA World Championship. In the World Championship’s semifinal game, held on September 1, 2006, Giannakis’ Greek team beat the heavily favored United States national basketball team for the first time, by a score of 101-95.
On the 3rd of February 2008, Giannakis signed on to coach the EuroLeague power Olympiacos, with a 2-and-a-half year contract. In December 2008, he ended his tenure as the head coach of Greece’s national team, and was succeeded by Jonas Kazlauskas. In June 2010, Olympiacos announced that Giannakis would not coach the team next season. During the two-and-a-half year period that he coached Olympiacos, Giannakis had led the team to the 2010 Greek Cup (which was the team’s first trophy in eight years), to two consecutive EuroLeague Final Fours (which included one EuroLeague Final and were the club’s first EuroLeague Final Four appearances since 1999) and to three consecutive Greek League Finals appearances.
Giannakis was also the head coach of the French League club Limoges CSP during the 2012–13 season, and the senior men’s Chinese national basketball team at the 2013 FIBA Asia Championship. He became the head coach of Aris in 2017.
Awards and accomplishments
(As a player):
Club career
Greek League Top Scorer: (1980)
3x FIBA European Selection: (1980, 1987, 1990)
2x Greek Cup Finals Top Scorer: (1985, 1988)
Greek League MVP: (1987)
Greek League Assist leader: (1989)
His personal best for points scored in a single game was 73 points scored,[9] in 1981, as a player of Ionikos Nikaias (which ironically occurred against Aris, his future team).
Selected by the NBA professional club the Boston Celtics, in the 1982 NBA Draft.
7x Greek Cup Winner: (1985, 1987, 1988, 1989, 1990, 1992, 1996)
7x consecutive Greek League Champion: (1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991)
Along with Nikos Galis, he led Aris to an 80-game winning streak in the Greek League, in the 1980s.
FIBA European Cup (Saporta Cup) Champion: (1993)
EuroLeague Champion: (1996)
In total, he won 16 championships in his pro club career as a player.
When he retired from his club playing career, he held the records for the most games played in the Greek League (493), and the most games played in the EuroLeague (163).
He scored 9,291 points in Greek League competitions (counting all league formats since the 1963–64 season) (3rd all-time).
Member of the Eurobasket.com website’s European Basketball Hall of Fame, inducted as a player.
EuroLeague’s 50th anniversary 50 Greatest EuroLeague Contributors List: (2008)
Greek national team
1975 FIBA Europe Under-16 Championship: Silver
1979 Mediterranean Games: Gold
EuroBasket 1987: Gold
EuroBasket 1989: Silver
He holds the record for national team caps, with 351, with the senior men’s Greek National Basketball Team, which is also a record for any European player.
He holds the record for total Greek national team caps, men’s and boy’s, with 402.
He holds the record, with 5,301 points scored with the senior men’s Greek National Team.
He holds the record, with 6,202 points scored in total, with the Greek National Team (men’s and boy’s).
(As a head coach):
Club career
2x Greek League Best Coach: (2004, 2006)
Greek Cup Winner: (2010)
Greek national team
EuroBasket 2005: Gold
2006 Stanković Cup: Gold
2006 FIBA World Championship: Silver
He is the only person to win the EuroBasket, both as a player (EuroBasket 1987), and as a head coach (EuroBasket 2005)
Παναγιώτης ΓιαννάκηςPanagiotis Giannakis
Funds Raised: 1683 €
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι Έλληνας πρώην καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής του Άρη Θεσσαλονίκης, γεννημένος την 1η Ιανουαρίου 1959 στην Αθήνα. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που έχει αναδείξει το Ελληνικό μπάσκετ. Έχει κατακτήσει τίτλους σε κορυφαίο επίπεδο σε επίπεδο συλλόγων αλλά και εθνικών ομάδων και έχει διακριθεί σε οποιαδήποτε διοργάνωση έχει συμμετάσχει τόσο ως αθλητής και όσο και ως προπονητής. Είναι γνωστός με το ψευδώνυμο «ο δράκος» και αποτέλεσε τον κορυφαίο πλέι μέικερ της εποχής του και μαζί με τον Νίκο Γκάλη, τους πιο γνωστούς Έλληνες παίκτες.
1972-1984: Ηγέτης του Ιωνικού Νικαίας
Πρώτη ομάδα της καριέρας του Παναγιώτη Γιαννάκη υπήρξε ο Ιωνικός Νικαίας από το 1972 όταν ο αθλητής ήταν 13ων ετών. Το 1975 με την Εθνική ομάδα καλαθοσφαίρισης Παίδων Ελλάδας κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας με τον ίδιο να σημειώνει 80 πόντους και να είναι από τους κορυφαίους της ομάδας. Με ηγέτη τον Γιαννάκη το 1976 ο Ιωνικός Νικαίας κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας εφήβων στη Λάρισα με αντίπαλο τον Ηρακλή. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1976, στο Τουρνουά της ΔΕΘ, ο Παναγιώτης Γιαννάκης σε ηλικία 17 ετών, αγωνίστηκε για πρώτη φορά με την Εθνική ανδρών. Με τη βοήθειά του ο Ιωνικός προβιβάστηκε στην πρώτη κατηγορία και αποτέλεσε μια αξιόλογη ομάδα καθώς τερμάτισε στην 5η θέση το 1978 και την 6η θέση το 1979 κερδίζοντας τη συμμετοχή στο Κύπελλο Κόρατς. Το 1979 με την Εθνική Ελλάδας ο Γιαννάκης συμμετείχε στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Μεσογειακούς αγώνες από την εθνική Ελλάδας που είναι και το μοναδικό έως σήμερα. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του Ελληνικού πρωταθλήματος για την περίοδο 1979-80. Το 1982 επιλέχθηκε στο νούμερο 205 στο ντραφτ του ΝΒΑ, από τους Μπόστον Σέλτικς. Υπήρξε ο πρώτος Έλληνας καλαθοσφαιριστής που επιλέχθηκε από ομάδα του ΝΒΑ δίχως να έχει παράλληλα την Αμερικάνικη υπηκοόητα αλλά και ο πρώτος το κατάφερε έχοντας διδαχθεί το μπάσκετ στην Ελλάδα. Την περίοδο 1983-84 με αντίπαλο τον Άρη σημείωσε 73 πόντους σε έναν αγώνα που έληξε με σκορ 113-114 υπέρ του Άρη με το Γκάλη να σημειώνει 62 πόντους.
1984-1987: Κυρίαρχος στην Ελλάδα με τον Άρη και πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική
Το καλοκαίρι του 1984 αποκτήθηκε από τον Άρη ο οποίος δεν είχε καταφέρει να επικυρώσει με τίτλους την ανωτερότητά του καθώς στα 4 χρόνια που βρισκόταν ο Γκάλης στη σύνθεσή του είχε κατακτήσει μόνο το πρωτάθλημα το 1983. Η συνεργασία του με το Νίκο Γκάλη έκανε τον Άρη κυρίαρχη δύναμη στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Κατά την πρώτη χρονιά ο 1984-85, Άρης κατέκτησε το νταμπλ και συμμετείχε στην τετράδα του Κυπέλλου Κόρατς σημειώνοντας την πιο επιτυχημένη χρονιά της έως τότε ιστορίας του. Ακολούθησε ένα ακόμη πρωτάθλημα το 1986 και κατά τη συμμετοχή του με την εθνική Ελλάδας στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας κατέκτησε την 10η θέση στην πρώτη εμφάνιση της Ελλάδας στο θεσμό. Την περίοδο 1986-87 ο Γιαννάκης αναδείχθηκε πρωταθλητής και κυπελλούχος Ελλάδας. Ως αρχηγός της Εθνικής Ελλάδας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας αποτελώντας έναν από τους κορυφαίους αθλητές της διοργάνωσης.
1987-1993: Στην ελίτ της Ευρώπης με τον Άρη και την Εθνική Ελλάδας
Οι επόμενες τρεις σεζόν αποτέλεσαν μια περίοδο που ο Άρης ήταν κυρίαρχος του αθλήματος στην Ελλάδα αλλά και μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Το 1988, 1989, 1990 ο Άρης κατέκτησε το νταμπλ στην Ελλάδα και συμμετείχε σε τρία διαδοχικά φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης με το Γιαννάκη και το Γκάλη να ηγούνται της ομάδας. Το 1989 στο φάιναλ φορ του Μονάχου ο Άρης κατέκτησε την 3η θέση στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και αυτή είναι η καλύτερη επίδοση στην ιστορία του συλλόγου στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Το καλοκαίρι του 1989 στο Ευρωμπάσκετ 1989 ο Παναγιώτης Γιαννάκης κατέκτησε με την εθνική Ελλάδος το ασημένιο μετάλλιο. Η διάκριση θεωρήθηκε ανάλογης αξίας με την κατάκτηση της πρώτης θέση του 1987 καθώς οι αντίπαλοι υπήρξαν ακόμα πιο ισχυροί και το επίπεδο πιο δύσκολο. Στον ημιτελικό απέναντι στη Σοβιετική Ένωση η αμυντική κυρίως παρουσία του Γιαννάκη υπήρξε καθοριστική καθώς κέρδισε το τελυταίο καθοριστικό φάουλ, εξασφαλίζοντας το ασημένιο μετάλλιο και αποδεικνύοντας ότι η Εθνική Ελλάδος ανήκε πλέον στις κορυφαίες εθνικές ομάδες της Ευρώπης. Το 1990 μετά από το τρίτο του φάιναλ φορ με τον Άρη στο κύπελλο Πρωταθλητριών, αναδείχθηκε νταμπλούχος Ελλάδας, συμμετείχε στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής και κατέκτησε την 6η θέση με την Εθνική Ελλάδας. Το 1991 κατέκτησε για τελευταία φορά το πρωτάθλημα Ελλάδας στην καριέρα του και με την εθνική Ελλάδος συμμετείχε στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ 1991. Το 1992 αναδείχθηκε κυπελλούχος Ελλάδας. Η περίοδος 1992-93 υπήρξε η τελευταία του με τον Άρη ενώ ήδη είχε αποχωρήσει από το σύλλογο ο Νίκος Γκάλης. Αρχηγός πλέον και του Άρη ο Παναγιώτης Γιαννάκης, οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων το οποίο ήταν και το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία του Άρη. Ήταν η 5η φορά που με τον Άρη βρέθηκε στα ημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης όμως εκείνη τη χρονιά ο Γιαννάκης ευτύχησε να φτάσει στον τελικό. Στη συνέχεια κατέκτησε την 4η θέση στο Ευρωμπάσκετ 1993 με την Εθνική Ελλάδος.
1993-1994: Ηγέτης του Πανιωνίου
Την επόμενη σαιζόν αγωνίστηκε στον Πανώνιο. Εκεί έχοντας ως συμπαίκτες το Φάνη Χριστοδούλου και το Χένρι Τέρνερ δημιούργησαν μια αξιόλογη ομάδα που έφτασε έως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Κόρατς όπου αποκλείστηκε από τον ΠΑΟΚ ο οποίος κατέκτησε και το τρόπαιο. Το καλοκαίρι της ίδιας σεζόν ο Γιαννάκης συμμετείχε στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ του Καναδά.
1994-1996: Στην κορυφή της Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό
Το καλοκαίρι του 1994 μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό όπου βρήκε ξανά ως συμπαίκτη το Νίκο Γκάλη και πρόλαβαν να αγωνιστούν μαζί έως την αποχώρηση του Γκάλη λίγο μετά το ξεκίνημα της περιόδου, ενώ στη συνέχεια ανέλαβε το ρόλο του αρχηγού της ομάδας. Το 1995 αγωνίστηκε με τον Παναθηναϊκό για 7η φορά στην καριέρα του σε ημιτελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο φάιναλ φορ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στη Σαραγόσα. Ο τραυματισμός του λίγο πριν το ημίχρονο αποδείχθηκε καθοριστικός για την εξέλιξη του αγώνα καθώς ο Παναθηναϊκός που προηγούνταν σε όλη τη διάρκεια που ο Γιαννάκης αγωνιζόταν δεν κατάφερε να αναδειχθεί νικητής, κατέκτησε ωστόσο την 3η θέση, διάκριση που σημείωσε ο Γιαννάκης για 2η φορά στην καριέρα στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Το καλοκαίρι της ίδιας σεζόν κατέκτησε την 4η θέση με την Εθνική Ελλάδος στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας. Την επόμενη σεζόν ο Γιαννάκης έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο την αθλητική του καριέρα. Αρχικά κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό με συμπαίκτη το Ντομινίκ Ουΐλκινς. Στη συνέχεια ως αρχηγός του Παναθηναϊκού κατέκτησε και σήκωσε το τρόπαιο του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και πλέον εκτός από πρωταθλητής Ευρώπης σε εθνικό επίπεδο, αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και σε συλλογικό, μετά από 5 φάιναλ φορ στο θεσμό και τεράστια προσπάθεια και επιμονή από τον ίδιο. Στο τέλος της ίδιας σεζόν για πρώτη φορά στην καριέρα του, καθώς η Εθνική Ελλάδος μετά το 1952 συμμετείχε για 2η φορά στην ιστορία της σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έπαιξε στη διοργάνωση της Ατλάντα το 1996 και κατέκτησε την 5η θέση με την οποία ο Γιαννάκης ολοκλήρωσε την άκρως επιτυχημένη καριέρα του ως παίκτης. Στις 2 Αυγούστου 1996, έχοντας απέναντί του τη Βραζιλία, έπαιξε για τελευταία φορά με τη γαλανόλευκη φανέλα.
Προπονητική Καριέρα
1997-1998: Ημιτελικά Ευρωμπάσκετ και Μουντομπάσκετ με την Εθνική Ελλάδος
Το 1997 ο Παναγιώτης Γιαννάκης ανέλαβε το ρίσκο να γίνει προπονητής της Εθνικής Ανδρών μη έχοντας προηγούμενη εμπειρία από τη θέση του πάγκου. Οδήγησε την Εθνική Ελλάδος στην 4η θέση στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας 1997 και επίσης στην 4η θέση στο Μουντομπάσκετ της Αθήνας το 1998. Στον ημιτελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος της Αθήνας η πρόκριση για τον τελικό χάθηκε στην παράταση ενώ και στις δυο περιπτώσεις η Ελλάδα αποκλείστηκε από την Εθνική Γιουγκοσλαβίας η οποία κατέκτησε και το Ευρωμπάσκετ και το Μουντομπάσκετ και υπήρξε σαφώς πιο ισχυρή.
2001-2004: Τελικός FIBA Europe League με το Μαρούσι
Το 2001 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Πανιωνίου και την επόμενη σεζόν ανέλαβε το Μαρούσι. Το 2004 οδήγησε το Μαρούσι στην κατάκτηση της δεύτερης θέσης στο πρωτάθλημα Ελλάδας που είναι και η πιο καλή επίδοση που είχε ποτέ η ομάδα. Στην Ευρώπη οδήγησε το Μαρούσι στον τελικό του FIBA Europe League όπου ηττήθηκε από την Ούνικς Καζάν. Το 2004, παράλληλα με τη θέση του στο Μαρούσι, ανέλαβε ξανά προπονητής της Εθνικής Ανδρών λίγο πριν την Ολυμπιάδα του 2004 και οδήγησε την ομάδα στην 5η θέση της διοργάνωσης.
2005-2008: Πρώτος στην Ευρώπη και δεύτερος στον κόσμο με την Εθνική Ελλάδος Μουντομπάσκετ 2006
Κρατώντας σταθερά το Μαρούσι στις πρώτες θέσεις του ελληνικού πρωταθλήματος συμμετείχε με την Εθνική Ελλάδος στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου και 18 χρόνια μετά το Ευρωμπάσκετ του 1987 που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο ως αρχηγός και παίκτης της εθνικής το κατέκτησε το 2005 και ως προπονητής. Το 2006 οδήγησε την Εθνική στη δεύτερη θέση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στη Σαϊτάμα, αποκλείοντας στον ημιτελικό της διοργάνωσης τη Ντρημ Τημ. Το 2007 οδήγησε την Εθνική στην τέταρτη θέση του Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας.
2008-2010: Ημιτελικός και τελικός Ευρωλίγκα με τον Ολυμπιακό
Το Φεβρουάριο του 2008 παράλληλα με την εθνική Ελλάδος ανέλαβε και την ομάδα του Ολυμπιακού. Το καλοκαίρι της ίδιας σεζόν συμμετείχε με την εθνική Ελλάδος στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου και κατέκτησε την 5η θέση ενώ το Δεκέμβριο του 2008 απομακρύνθηκε από την εθνική. Το 2009 οδήγησε τον Ολυμπιακό μετά από 10 χρόνια σε φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα όπου αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες από τον Παναθηναϊκό. Την επόμενη χρονιά οδήγησε τον Ολυμπιακό στον τελικό της Ευρωλίγκα και κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος. Αποτέλεσε έτσι το μοναδικό Έλληνα που συμμετείχε σε τελικό Ευρωλίγκα ως παίκτης και προπονητής.
Από το 2012 ως σήμερα
Τον Ιούνιο 2012 ανέλαβε προπονητής της γαλλικής Λιμόζ, όπου παρέμεινε για μία χρονιά. Τον Απρίλιο του 2013 ανέλαβε την Εθνική μπάσκετ ανδρών της Κίνας, με συμβόλαιο τριετούς διαρκείας, αλλά αποχώρησε το 2014 από τον πάγκο της. Στις 7 Ιουλίου 2017 υπέγραψε συμβόλαιο με τον Άρη και επανήλθε στην ομάδα που έδρασε και σημείωσε μεγάλη επιτυχία ως παίκτης. Ο Άρης είναι η πρώτη ομάδα που προπονεί ο Γιαννάκης μετά από το 2014. Ο ίδιος δήλωσε ότι "γύρισε πίσω στο σπίτι του"
Τίτλοι
Τίτλοι ως αθλητής
7 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991
7 Κύπελλα Ελλάδας: 1985, 1987, 1988, 1989, 1990, 1992, 1996
1 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1996
1 Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 1993
1 Χρυσό Μετάλλιο Ευρωμπάσκετ: 1987
1 Ασημένιο Μετάλλιο Ευρωμπάσκετ: 1989
1 Χρυσό Μετάλλιο Μεσογειακών Αγώνων: 1979
1 Ασημένιο Μετάλλιο Ευρωμπάσκετ Παίδων: 1975
Τίτλοι ως προπονητής
1 Χρυσό Μετάλλιο Ευρωμπάσκετ: 2005
1 Ασημένιο Μετάλλιο Μουντομπάσκετ: 2006
1 Κύπελλο Ελλάδας: 2010
Άλλες διακρίσεις
Ως αθλητής
Ευρωλίγκα 3η θέση: 1989, 1995
Ευρωλίγκα 4η θέση: 1988, 1990
Ημιτελικά Κυπέλλου Κόρατς: 1985, 1994
Ευρωμπάσκετ 4η θέση: 1993, 1995
Ευρωμπάσκετ 5η θέση: 1991
Μουντομπάσκετ 4η θέση: 1994
Ολυμπιάδα 5η θέση: 1996
Κύπελλο κυπελλούχων 1η θέση 1993
Ως προπονητής
Ευρωλίγκα Φιναλίστ: 2010
Ευρωλίγκα 4η θέση: 2009
FIBA Europe League Φιναλίστ: 2004
Ευρωμπάσκετ 4η θέση: 1997, 2007
Μουντομπάσκετ 4η θέση: 1998
Ολυμπιάδα 5η θέση: 2004, 2008
Πρωτάθλημα Ασίας 5η θέση: 2013
Εθνική Ελλάδος
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1976, στο Τουρνουά της ΔΕΘ, στη Θεσσαλονίκη, και με αντίπαλο την Τσεχοσλοβακία, ο Παναγιώτης Γιαννάκης σε ηλικία μόλις 17 ετών, φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Εθνικής Ομάδας των ανδρών. Στις 2 Αυγούστου 1996, έχοντας απέναντί του τη Βραζιλία, έπαιξε για τελευταία φορά με τη γαλανόλευκη φανέλα. Με την Εθνική Ομάδα αγωνίστηκε συνολικά 351 φορές, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο Ευρωπαίο παίκτη, σημειώνοντας συνολικά 5.301 πόντους (μ.ο: 15.10). Συμμετείχε συνολικά σε 8 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, 3 Παγκόσμια πρωταθλήματα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα, έπειτα από τους οποίους αποσύρθηκε. Ήταν ο αρχηγός της ομάδας που σήκωσε το τρόπαιο στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το ’87. Ανέβηκε και στο δεύτερο σκαλί του βάθρου με την Εθνική Ομάδα στο Ευρωμπάσκετ του ’89.
Ρεκόρ - προσωπικές διακρίσεις
Συμμετοχές στο πρωτάθλημα της Α1 (493)
Συμμετοχές στους αγώνες των κυπέλλων Ευρώπης (163)
Τρίτος σκόρερ όλων των εποχών στο Ελληνικό πρωτάθλημα, με 9.291 πόντους
Το προσωπικό του ρεκόρ σκοραρίσματος είναι 73 πόντοι στο παιχνίδι Ιωνικός Νίκαιας-Άρης το 1984.
Κλήθηκε 4 φορές στη μικτή ομάδα Ευρώπης και το 1982 ήταν νούμερο 205 στο ντραφτ του ΝΒΑ, με τους Μπόστον Σέλτικς.
Πρώτος σκόρερ στο Ελληνικό Πρωτάθλημα: 1980
Πολυτιμότερος Παίκτης (MVP) στο Ελληνικό Πρωτάθλημα: 1987
Πρώτος στις ασίστ το Ελληνικό Πρωτάθλημα: 1989
2x Πρώτος σκόρερ του τελικού στο Κύπελλο Ελλάδος: 1985, 1988
50 κορυφαίοι συντελεστές στην ιστορία της Ευρωλίγκα ανδρών: 2009
Ως προπονητής
2x Προπονητής της χρονιάς: 2004, 2006
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι Έλληνας πρώην καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής του Άρη Θεσσαλονίκης, γεννημένος την 1η Ιανουαρίου 1959 στην Αθήνα. Πρόκειται για μια από τις…
